” نان به هم قرض دادن” با طعم اهدای مدال!

به گزارش پاتاق نیوز، ســیر اتفاقــات و مشــی رفتــاری برخــی مســئولین اســتان، خبــر از بدعــت گــذاری هــای غلطــی مــی دهــد کــه متاســفانه بــه جــای تقویــت فرهنــگ »مدیریــت جهــادی« بــه ســوی تقویــت فرهنــگ »نــان بــه هــم قــرض دادن« جامعــه را ســوق مــی دهــد.
باوجــودی کــه اســتانمان پــر از انباشــت معظــات اقتصــادی، فرهنگــی و… اســت، برخـی مسـئولین بـه دنبـال تقدیـر و تشـکرها و تعارفــات و مــدال بخشــی هــای رســانه ای هســتند؛
هیــچ کــس شــک نــدارد اگــر بــه جــای جلســات تقدیــر از هــم، مســئولین تمرکزشــان را بــر حــل مشــکالت مــی گذاشـتند، امـروز کرمانشـاه بـه جـای »تقاطـع بحـران هـا«، سـکوی امیـد و شـکوفایی بـود.
ســیل هــای اخیــر در کشــور، علــی رغــم صدمــات و خســارات مــادی اش توانســت ویتریـن و جشـنواره فرهنـگ غنـی ایرانـی_ اسـامی باشـد و نشـان دهـد فرهنـگ جهـاد مـی توانـد راه بـرون رفـت از همـه مشـکالت باشــد. امــا ایــن ســیل هــا بــه نوعــی پــل صــراط حــق و باطــل هــم بــود!
در سـیل هـای اخیـر، مسـئولین را مـی تـوان بــه ســه دســت تقســیم کــرد:
۱ –مســئولینی کــه تــن پــرور بودنــد و در هنــگام ســیل نبودنــد و بــر روی تخــت هــای پــر قــوی شـان لـم دادنـد و بـا حضـور رسـانه ای فقـط دنبــال بیانیــه نویســی بودنــد.
۲ –مســئولینی کـه از قبـل از حـوادث در میـدان سـیل بودنـد و بــا تــاش شــبانه روزی کارنامــه خوبــی از خــود بــه جــا گذاشــتند.
۳ –مســئولینی کــه در میــدان عمــل بودنــد ولــی بــرای ســلفی گرفتــن حضــور داشــتند و کار خاصــی انجــام ندادنــد.
امــا ســخن مــا بــا دســته دوم اســت، ایــن مســئولین هــم بــاز خــود بــه دو دســته تقسـیم مـی شـوند:
۱ –مسـئولینی کـه فقـط رضـای خـدا و خدمـت مـردم برایشـان مهـم بــود و فیلــم و عکــس کارهایشــان را بایــد در قیامــت دیــد.
۲ –مســئولینی کــه در عیــن انجـام وظایفشـان نیـم نگاهـی بـه دوربیـن ها داشـتند و شـوهای رسـانه ای را هم بخشـی از کارهایشــان مــی دیدنــد.
در هـر صـورت در ایـن یادداشـت، بـه دنبـال نیــت خوانــی نیســتیم امــا در دیــن مــا فــرق اســت بیــن کار و خدمــت آشــکار و در خفــا، البتـه منظـور نگارنـده ایـن نیسـت کـه نبایـد خدمـات را نشـان داد، بلکـه سـخن آن جاسـت کـه مسـئولین بایـد خدمـات مجموعـه شـان را نشــان دهنــد نــه دائــم خودشــان را بــه عنــوان منجــی مطــرح کننــد و هدفشــان بافتــن کاله بــرای آینــده شــان باشــد. مســئولین محتــرم بایــد بداننــد کــه اساســا اگــر در حــوزه مسئولیتشــان خــوب عمــل کردنــد بــه وظیفــه شــان عمــل کردنــد و اگــر بــد عمــل کردنــد بایــد مواخــذه شــوند.
متاســفانه در اســتان مــا آن قــدر کســی بــه وظیفـه اش عمـل نکـرده کـه اگـر مسـئولی در بخشــی موفــق عمــل کنــد او را »نــوح کشـتی بـان« مـی داننـد و بـه انحـا مختلـف برایــش مراســمات تقدیــر و تشــکر برگــزار مــی کننــد.
امـا در پایـان چنـد سـوال از شـورای محتـرم شـهر داریـم؛
آیـا تـا بـه حـال مـدال افتخاری بــه گــروه هــای جهــادی، خانــواده شــهدای مدافــع حــرم و یــا … اهــدا کــرده ایــد؟
اساســا بــه نظرتــان اهــدای مــدال، حــق کسـانی اسـت کـه بـه صـورت خودجـوش و جهـادی در بحـران هـا حضـور مـی یابنـد یـا مسـئولینی کـه چندیـن میلیـون حقـوق مـی گیرنــد و فقــط بــه وظیفــه ذاتیشــان عمــل مــی کننــد؟